17/10/11

XIII Media Maratón Vía da Prata



Xa nada é como era. Estamos cambiando e non sei se para mellor...
O pasado fin de semana, dous sobranceiros membros do club participaron na Media Maratón Vía de la Plata en La Bañeza. Na noite anterior tomaron UN viño na praza maior de Astorga. UN. Ceamos pasta con auga e/ou cervexa sen alcohol. Non houbo gin tónic. Que está a pasar? Deixamos de ser como éramos?
De todos os xeitos algo non cambio, O Comensal Austero preferiu almorzar na habitaciónn do hotel (Señoría de los Bazán en Palacios de la Valduerna) antes que deleitarse coa amabilidade de Miriam e do seu suculento almorzo.
Tras recoller ao Comensal Austero en Lugo, pois tivo que aceptar, sen entusiasmo, a invitación de Fernando para gozar do viño e do polbo do san Froilán, viaxamos ata La Bañeza onde retiramos os nosos dorsais así como os de Antonio e do grupo de Bernardo (Noel, Pablo...) Poidemos comprobar o entusiasmo dos voluntarios na organización, case familiar, da proba. Agardamos no hotel por Paloma e Antonio para cear en Astorga.
Tras unha noite tranquila (o único que nos podería despertar en Palacios de Valduerna sería a Santa Compaña), dirixímonos a La Bañeza onde aparcamos ao tempo que Iván Helguera (moito coche, moita parella e moito tempo nesta proba) quen foi alí para preparar a Maratón de Nova York, como Antonio Álvarez. Agardamos polos que chegaban directamente desde A Coruña e preparámonos para gozar doutra media máis.
A proba é rápida posto que as costas non son longas nin moi pronunciadas. Mais non é especialmente fermosa posto que os lugares polos que transcorre non son os máis fermosos desas terras leonesas.
Na meta, auga, chocolate con bizcoito, lentellas e toalla de microfibra e lugar da eterna camiseta. O Cronista tras chegar á meta foi con Bernardo a buscar ao seus protexidos: Antonio e o Comensal Austero. Cando chegaron onde eles, lles quitaron a suor coa toalla e lles ofreceron auga ao tempo que lles daban folgos para facer os dous últimos quilómetros. Entraron fantasticamente: o Antonio controlando as pulsacións e Sobrinoff tan “sobrao” coma sempre.
Na meta tivemos un pequeno (ou grande polo tamaño do copón de 40 cm.) problema. Houbo que gardar pola entrega de premios posto que o Cronista acadou o primeiro posto na categoría de anciáns. Logo ducha e viaxe para degustar un cocido maragato na Casa Pepa (Santa Colomba de Somoza), organizado polo noso anfitrión Bernardo (moitas grazas). No xantar comportámonos coma sempre: dimos conta de todo mesmo da sobremesa (verdade Raúl?) Tras un paseo por Castrillo de Polvazares, iniciamos o regreso a Montrove.
Os resultados, a proba na prensa e procedencia das fotos da carreira.




E mentres tanto... O Triatleta participaba na Carreira da UNICEF de Sada.

2 comentarios:

chema dijo...

Vaya envidia que me dais , por lo atlético y por lo gastronómico.
Enhorabuena , Toño , eres un crack , a ese bonito trofeo seguro que Isa le asigna un lugar preferencial en el salón :-))

Antonio Martínez dijo...

Como el copón se niega a hacer equilibrios en el canto del TV, lo hemos colocado delante del ídem, para sea muy visto y admirado.