Carreiras das Areas: correndo na praia de Carnota

Non sei se dicir “Que pracer participar nunha carreira sen ánimo competitivo” ou ben “Non competín pero tiven premio”. Explícome.

Desde febreiro co piramidal dereito cabreado pola caña que lle din. Tras visitar ao trauma, 20 sesións de fisio, 2 sesións de masaxe quiropráctico e unha sesión de físio-osteópata. Hai mes e medio que comecei, de novo, a trotar: nada de series, todas as costas parécenme portos de primeira categoría e as tiradas longas dos domingos son utopías case inimaxinables. Pois nesas estou cando saín, hoxe sábado ás 9,30 horas (cuestión de mareas), a participar na fermosa carreira das Areas de Carnota (cita obrigada dos meus veráns e oportunidade fantástica para saudar aos mesmos corredores da zona de todos os anos) Partín desde a cola do grupo para probar un novo xoguete (mini cámara de vídeo) con resultado negativo. Polo tanto amodiño, amodiño. A finais do primeiro quilómetro vou collendo ritmo e adiantando participantes. Na primeira baliza chego de 28, na segunda de 23. Vou moi cómodo, case ao trote. Gozo da carreira, da praia e das vistas. Adiántanme só dous atletas. No último quilómetro subo algo o ritmo, por aquelo de ver como responde a cadeira (non se queixou)

A sorpresa final foi que, sen esforzarme, quedei de 3º da categoría (1955-1965) e pensar que o pasado ano corrín todo o que puiden e non pillei premio…