28/8/11

III Carreira Popular da Pobra do Caramiñal


Este domingo participei na III Carreira Popular Concello da Pobra do Caramiñal. O obxectivo era testar as pernas sobre asfalto en competición a pesares de non ter feita case ningunha tirada de series. Quedei sorprendido pola organización. Moitísima xente e institucións implicadas. Máis de novecentas persoas inscritas nas distintas categorías e probas. O percorrido era moi rápido e había que dar dúas voltas a un circuíto. A idea era non saír demasiado alegre, tratando de facer a segunda volta máis rápido ca primeira. Saín cómodo e fun adiantando xente, mesmo nos últimos cincocentos metros subín o ritmo e gañei varios postos.

Na xeral de 41 sobre un total de 291 rexistrados e na categoría (de 41 a 50 anos) 3º cun tempo de 23,15´´, supostamente a 3,34´´ o quilómetro. As xentes dicían que a distancia non eran realmente os 6.500 metros anunciados, senón un 6.320 polo que o ritmo sería de 3,40´´ por quilómetro, algo realmente sorprendente a estas alturas dos meus adestramentos.

Ao chegar á casa as primeiras palabras de Isa foron as habituais “Esa copa espantosa non a quero na casa”. En Louro, fica, pois.














Esta última foto ven desde Correr en Galicia.

22/8/11

XXXIII Carreira de Santa Cruz


Como todos los años tocaba la XXXIII Carreira de Santa Cruz, por algo es la de mi casa.

El día nublado con bochorno y niebla, más unas piernas cansadas después de hacer el sábado 24 km por la zona de Parada de Sil preparando la V Carreira dos Canóns do Sil, lo más duro de Galicia en carreras de montaña con 33,2 km e 2220m de desnivel positivo, pero el día al final no fue tan mal, mejorando en dos minutos el crono del año pasado. Terminé de 116 en la general, 65 en VTAM y un tiempo de 39:46 a 4:46. Como siempre esta carrera es un perfecto rompe piernas con un sube y baja constante. También participó el desaparecido Roberto con su hijo. Por supuesto, como final de fiesta con unas cervezas y unos callos que no todo va a ser correr…. tal y como podéis ver en estas fotos...



Santa Cruz 11



20/8/11

Carreira a Pé de Lira e das Areas de Carnota




A pesares de que semella este club ser, ultimemente, un grupo de festeiros e festeiras, a nosa actividade atlética continúa. Por unha banda seguen os adestramentos pola Ría do Burgo do grupiño máis numeroso, o noso montañeiro PURA VIDA, continúa subindo e baixando montañas; o TRIATLETA anda rematando a súa tempada, e o CRONISTA, volve correr. Mentres, todos agardamos polo regreso da nosa KENIATA.

Coma en anos anteriores, en Agosto toca participar na Carreira a Pé de Lira e na das Areas de Carnota. Son as primeiras competicións en seis me
ses do CRONISTA. Na de Lira, pena de nubes que impediron ver o solpor sobre Fisterra, participou tamén Blas. Fixen o mesmo tempo que hai catro anos. Foron uns 7.300 metros. A organización, coma sempre, familiar e perfecta. Churrascada final. Noveno na xeral e cuarto na categoría. Boas sensacións.

Na Carreira das Areas de Carnota tivemos a marea a medio baixar polo que foi máis dura do habitual. A organización tenta sempre mellorar aínda que non sei se a colaboración de Cronotec é o mellor xeito. Na meta, bebidas, roscón e camisetas. Oportunidade de saúdar os participantes habituais destas probas e de coñecer o nacimento do Club Praia de Carnota Runners. Quedei primeiro da categoría e 19 na xeral.

15/8/11

Trotando por Louro



Nestes días de verán continúo facendo quilómetros por Louro (Muros). Debido á abundante presenza de cans tiven que modificar os recorridos habituais por este que vedes na ilustración: subidas suaves a ritmos suaves. Son 9.400 metros que repito dúas ou tres veces.

11/8/11

De concierto a Donostia

Como cualquier excusa vale para ponerse morados de comercio y de bebercio , en esta ocasión una amplia representación de este cada vez menos atlético club , se dirigió a la lejana San Sebastián a escuchar el concierto de un tal Bon Jovi , muchachito este ya entrado en años para andar pegando brincos encima de una tarima , aunque las féminas de nuestra excursión experimentaran una hipersecreción salivar incomprensible.


Tras un viaje en el que la alianza de las civilizaciones se hacía patente en cada área de servicio , llegamos a destino justo para sentarnos a comer modestamente unos pimientitos , tortilla de bacalao, bacalao , chuleta y postres diversos , todo abundantemente regado con un barril de sidra. Tomamos posesión del hotel y...a Anoeta.


Del concierto no hablo porque no entiendo , creo que bien por cómo chillaban las gentes , me recordaban a la matanza de los cochos , años ha.



Desafortunadamente el triatleta y la keniata nos tuvieron que abandonar al día siguiente , mientras el resto del grupo nos dedicamos al penoso trabajo de conocer Donosti , subir a Monte Igueldo , beber cerveza , tomar el sol , comer tapas y otras desgracias varias.

Por la noche , después de una opípara cena , nos obsequiamos con la bebida oficial del club : unos gin-tónics en un lugar de moda , de esos en los que los que tenemos pinta de Vip´s pasamos por el morro y la plebe paga entrada.Y sin Belstaff.

Viaje de vuelta por el norte , con reposición de fuerzas en Villaviciosa . Fabada a esgalla y un plato del día para el General Sobrinoff , que así justifica su ausencia de principios , tomando el postre "porque va incluído en el precio".

En fin, una cruz más en el mapa. La próxima (tampoco) hablaremos de correr.